Dr Sally A. Baas jest profesorem na Uniwersytecie Concordia, St. Paul, USA. Jest psychologiem szkolnym, byłą przewodniczącą Krajowego Stowarzyszenia Psychologów Szkolnych (NASP) w USA. Specjalizuje się w: zdrowiu psychicznym dzieci, modelach międzykulturowych, rozwoju dzieci i młodzieży, uczeniu się emocjonalnym, reakcji kryzysowej, przywództwie, mediacjach i szkoleniu. Jest instruktorem i zaawansowanym trenerem "Wychowania opartego na sercu" (Nurtured Heart Approach ®). Większość swoich zawodowych lat spędziła pracując w zróżnicowanych kulturowo szkołach podstawowych i średnich USA. Obecnie kieruje Programem Języka Angielskiego jako Drugiego Języka, Programem Edukacji dla Azji Południowo-Wschodniej, Programem Kultury i Języka Hmong. Badania dr Sally Baas koncentrują się na roli róznic kulturowych, np.: "Co to znaczy być Hmongiem w Twin Cities w Minnesocie?". Prowadziła też inne projekty badawcze w USA i innych krajach w zakresie budowania wewnętrznych zasobów, poprawy kompetencji społecznych, osiągnięć szkolnych i wzrostu emocjonalnego dzieci i młodzieży.
Dr Joanne Cashman jest obecnie Państwowym Doradcą ds. Pomocy Technicznej dla Narodowego Centrum Doskonalenia Systemowego (NCSI). Przez 15 lat pełniła funkcję dyrektora Partnerstwa IDEA w Narodowym Stowarzyszeniu Państwowych Dyrektorów Edukacji Specjalnej (NASDSE). Joanne ma unikalną mieszankę akademickiego przygotowania i wiedzy praktycznej. Przez 27 lat pracowała jako nauczycielka, dyrektor do spraw rozwoju, dyrektor edukacji specjalnej i alternatywnej oraz zapobiegania wykluczeniu edukacyjnemu w Sunbury, Pennsylwania, USA. Przed dołączeniem do NASDSE była dyrektorką projektu The Interdisciplinary Doctoral Programme na George Washington University (GWU). Dr Cashman jest częstym prelegentem na forach państwowych i krajowych oraz autorem artykułów, podręczników i rozdziałów w książkach, które stanowią pomost między polityką a praktyką. Jej zainteresowania badawcze obejmują: uczenie się organizacyjne; zwoływanie systemu, przywództwo adaptacyjne, zaangażowanie interesariuszy i społeczności praktyków.
Dr hab. Anna Fidelus, pedagog, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, prorektor do spraw studenckich i kształcenia tej uczelni w kadencji 2016–2020. Pracowała jako nauczyciel, pedagog szkolny i dyrektor szkoły podstawowej. Pełniła też m.in. funkcję prodziekana, kierownika Katedry Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji. Wiceprzewodnicząca Stowarzyszenia Penitencjarnego "Patronat" w Warszawie, członek Komitetu Ministra Edukacji Narodowej "Na Rzecz Dobrej Szkoły", członek Zespołu Projektu Ministerialnego "Zapobieganie Niedostosowaniu Społecznemu Dzieci i Młodzieży", konsultant merytoryczny Stowarzyszenia Abstynentów Klubu "Opoka" w Przysusze, przewodnicząca Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Poświętnem.
Dr Antoni Józef Jeżowski – doktor nauk ekonomicznych, profesor nadzwyczajny w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Głogowie. Absolwent podyplomowych studiów na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1990-94 radny i marszałek sejmiku województwa jeleniogórskiego oraz przewodniczący Kolegium Odwoławczego. W latach 1999-2002 dyrektor Wydziału Prawnego i Nadzoru Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu. Współtwórca IBO w Sopocie (2002). W latach 2004-2009 prorektor PWSZ w Głogowie. Był współzałożycielem miesięcznika kadry kierowniczej oświaty „Dyrektor Szkoły”, z którym nadal współpracuje. Autor publikacji na temat finansów publicznych, finansowania zadań oświatowych, wykorzystania instrumentów prawnych w zarządzaniu szkołą, w tym ponad 20 książek. Jeden z autorów komentarza do ustawy o systemie oświaty oraz opracowania "Statut konstytucją szkoły". Wpisany na listę European Expert Network on Economics of Education.
Ludmiła Kaczyna – psycholog, , od 22 lata pracuje na stanowisku psychologa szkolnego w gimnazjum w Brześciu na Białorusi; opracuje i wdraża programy wspierania rozwoju osobowości nastolatków; prowadzi programy edukacyjne dla rodziców i nauczycieli.
Dr Grzegorz Kata – psycholog, adiunkt w Pracowni Psychoprofilaktyki i Pomocy Psychologicznej na wydziale Pedagogiki i Psychologii w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie. Absolwent szkoleń z zakresu metod pomiaru i wykonywania badań funkcji percepcyjnych i poznawczych (m.in. EGI EEG, eyetracking, TMS). Współautor testu psychologicznego TUW do badania zdolności dzieci i młodzieży według koncepcji inteligencji wielorakiej Gardnera. Współpracuje w krajowych i międzynarodowych projektach naukowych i wdrożeniowych z zakresu edukacji, wsparcia dzieci i młodzieży, profilaktyki. Łączy pracę naukową z praktyką: prowadzi warsztaty i szkolenia dla nauczycieli, rodziców i wychowawców z zakresu edukacji, wychowania i kompetencji wychowawczych. Udziela pomocy psychologicznej młodzieży i rodzinom, prowadzi grupy terapuetyczno-rozwojowe dla uczniów. Autor kilkunastu publikacji naukowych w tym monografii poświęconej wolontariatowi młodzieżowemu.
Dr Jakub Kołodziejczyk – magister psychologii, doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o zarządzaniu, pracuje w Instytucie Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze związane są z przywództwem i zarządzaniem instytucjami edukacyjnymi w szczególności z organizowaniem procesu edukacyjnego i wychowawczego oraz jego wpływem na rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny uczniów. Aktualnie prowadzi badania nad związkiem przywództwa sprawowanego dyrektorów szkół a bezpieczeństwem uczniów w szkole, w szczególności występowaniem zachowań agresywnych i przemocy rówieśniczej. W dorobku posiada ponad 60 publikacji w monografiach i czasopismach naukowych krajowych i zagranicznych.
Dr Timothy Lewis jest profesorem edukacji specjalnej na University of Missouri, USA, jest członkiem rad redakcyjnych 13 wydawnictw. Od 30 lat zajmuje się zaburzeniami emocjonalnymi i behawioralnymi uczniów w szkołach średnich, podstawowych, jak i pozostających w procesie leczenia psychiatrycznego. Jego specjalnością jest kształtowanie umiejętności społecznych, ocena funkcjonalna i proaktywne szkolne systemy dyscyplinujące. Dr Lewis jest zaangażowany w rozwój szkolnych systemów wsparcia od ponad 20 lat. Pracował bezpośrednio z zespołami szkolnymi na całym świecie, uzyskując granty w wysokości ponad 38 milionów dolarów na prowadzenie badań i wdrożenia ich efektów. Jest często cytowany w literaturze fachowej dotyczącej różnych aspektów wsparcia pozytywnego zachowania. Dr Lewis kieruje Uniwersyteckim Centrum Wspierania Pozytywnych Zachowań w Missouri i jest współprzewodniczącym Krajowego Centrum Interwencji Pozytywnej i Wsparcia Behawioralnego OSEP.
Dr hab. Lidia Łysiuk, psycholog, profesor Państwowego Uniwersytetu w Brześciu (Białoruś); profesor Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie; założycielka i konsultant Centrum pomocy psychologicznej „Insight” w Brześciu (Białoruś); zajmuje się badaniem rozwoju i funkcjonowania samoświadomości: rozwój moralnej świadomości siebie u dzieci i młodzieży, samoświadomość a sens życia, rozwój tożsamości małżeńskiej i rodzicielskiej. Autorka oraz redaktor naukowy 5 monografii, ponad stu artykułów naukowych, dwóch podręczników. Przewodnicząca Społecznego Stowarzyszenia Psychologow w Brześciu.
Dr hab. Krzysztof Ostaszewski – badacz i profilaktyk. Jest pracownikiem naukowym w Zakładzie Zdrowia Publicznego Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie i długoletnim kierownikiem Pracowni Profilaktyki Młodzieżowej „Pro-M”. Zajmuje się zachowaniami ryzykownymi młodzieży oraz promocją zdrowia psychicznego. Współautor polskiej adaptacji programów profilaktycznych pn. „Domowi Detektywi” oraz „Fantastyczne Możliwości”. Autor lub współautor ponad stu artykułów naukowych i popularnonaukowych. Stypendysta Fogarty International Substance Abuse Research Training Program realizowanego w latach 2003-2004 na Uniwersytecie Michigan (USA). Ekspert Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii i Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Redaktor naukowy czasopisma Remedium.
Prof. Dr Peter Paulus, Dyrektor Generalny Centrum Stosowanych Nauk o Zdrowiu (ZAG), wcześniej profesor psychologii w Instytucie Psychologii Uniwersytetu w Lüneburgu, w Uniwersytecie of Nauk Stosowanych w Magdeburgu, pracował w poradnictwie edukacyjnym dla dzieci i młodzieży, a także jako adiunkt i wykładowca na Uniwersytecie w Getyndze. Członek redakcji czasopisma "Edukacja zdrowotna" i wielu towarzystw psychologicznych i edukacyjnych (np. Towarzystwo Psychoterapii Doradztwa Psychologicznego, Niemieckie Towarzystwo Terapii Behawioralnej, Niemieckie Towarzystwo Edukacji). Doradca Światowej Organizacji Zdrowia (WHO-WEURO), Federalnego Urzędu Zdrowia Publicznego (Berno, Szwajcaria), członek zarządu organizacji pozarządowej "Partnerstwo dla dzieci" (Kingston, Wielka Brytania: www.partnershipforchildren.org.uk), członek zarządu INTERCAMHS (International Alliance for Child and Adolescent Mental Health, Sydney, Australia; www.intercamhs.org) oraz krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń promujących zdrowie ("Niemiecka Sieć na Rzecz Zdrowia Psychicznego"). Koordynator Forum "Edukacja i szkolenia" w "Niemieckiej sieci promocji zdrowia w miejscu pracy" (DNBGF).
Dr Wiesław Poleszak – psycholog, adiunkt w Pracowni Psychoprofilaktyki i Pomocy Psychologicznej na wydziale Pedagogiki i Psychologii w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie; trener Instytutu Konsultantów Europejskich i Ośrodka Rozwoju Człowieka Fundacji „Masz Szansę”; wykładowca i trener w ramach studiów podyplomowych z psychoprofilaktyki i profilaktyki uzależnień (UMCS, UKSW, SWPS). Autor kilkudziesięciu publikacji z zakresu wychowania i profilaktyki. Specjalizuje się w problematyce relacji rówieśniczych, interwencji wychowawczej oraz w zakresie wsparcia psychologicznego w środowisku szkolnym i studenckim. Autor koncepcji i realizator Akademickiego Centrum Wsparcia UMCS i Akademickiego Centrum Wsparcia Rówieśniczego WSEI, gdzie realizowana jest idea rówieśniczej pomocy studenckiej. Na zlecenie MEN i ORE prowadził szkolenia z zakresu tworzenia Szkolnego Programu Wychowawczo-Profilaktycznego, budowania zespołów interdyscyplinarnych oraz profilaktyki i wsparcia ucznia zdolnego.
Dr Robert Porzak – psycholog, nauczyciel i badacz. Od 1989 roku prowadził pod kierunkiem prof. dr hab. Zbigniewa B. Gasia Letnie Obozy Terapeutyczne, Programy Doradztwa Rówieśniczego i Programy Aktywizacji Samorządów Uczniowskich, a także szkolenia i badania w zakresie profilaktyki. Od powstania Fundacji „Masz Szansę” jest jej Sekretarzem. Wykładając na UMCS i UKSW był konsultantem Kancelarii Prezydenta RP w projekcie Uczelni Wolnych od Narkotyków, wspomagał działania MEN, PARPA, ORE i OHP. Obecnie kieruje Laboratorium Psychologii Eksperymentalnej WSEI w Lublinie, specjalnościami z Psychologii Organizacji i Zarzadzania, Psychologii w Biznesie, naucza psychologii pracy, statystyki, metodologii i psychometrii. Jako trener i coach realizuje liczne badania, szkolenia i konsultacje dla firm i instytucji, pracowników i menadżerów.
Dr hab. Jacek Pyżalski– profesor na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Uczestnik i koordynator ok. 60 krajowych i międzynarodowych projektów badawczych, głównie dotyczących zachowań ryzykownych młodzieży. Autor licznych publikacji. Trener w obszarze komunikowania i trudnych zachowań oraz ekspert edukacji medialnej. Jego zainteresowania badawcze związane są zagadnieniami tradycyjnymi i nowymi (np cyberprzemoc) . W latach 2008-2012 był członkiem konsorcjum międzynarodowego badaczy cyberprzemocy (COST IS801), członek konsorcjum naukowego IS1210 dotyczącego wpływu wyglądu i wizerunku online na funkcjonowanie i zdrowie młodzieży oraz Akcji CA16207 (European Network for Problematic Usage of the Internet). Autor pierwszej monografii na rynku polskim dotyczącej agresji elektronicznej „Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży” (GWP, Sopot 2011) oraz książki „Agresja elektroniczna i cyberbullying jako nowe ryzykowne zachowania młodzieży” (Impuls, 2012).
Dr Mariola Rosser jest obecnie Moderatorem ds. Pomocy Technicznej dla Narodowego Centrum Doskonalenia Systemowego (NCSI), wspierającego agencje państwowe w budowaniu ich zdolności w zakresie społecznych i emocjonalnych aspektów zaangażowania interesariuszy. Wcześniej pracowała w The IDEA Partnership w Narodowym Stowarzyszeniu Państwowych Dyrektorów Edukacji Specjalnej (NASDSE) prowadząc uzgodnienia w państwowych zespołach międzyagencyjnych i organizacjach krajowych, które tworzą Krajową Wspólnotę d.s. Praktyki Szkolnego Zdrowia Behawioralnego (17 organizacji stanowych i 23 organizacje ogólnokrajowe) i Adaptacji Zawodowej (12 organizacji stanowych, 10 organizacji narodowych). Mariola pełniła funkcję trenera, coacha i mentora, pomagając osobom, grupom i zespołom międzysektorowym zrozumieć, w jaki sposób podejście Leading by Convening odnosi się zarówno do strony technicznej, jak i osobowej zmiany systemu. Przed dołączeniem do NASDSE w 2000 r. Mariola pracowała w Polskim Stowarzyszeniu Na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Rozwojową w Warszawie. Jej zainteresowania badawcze obejmują: samostanowienie, mindfulness, przywództwo i społeczne uczenie się, angażowanie interesariuszy i społeczności praktyków.
Joyce K. Sebian, MS Ed. kieruje obecnie projektami w zakresie zdrowia publicznego na poziomie ogólnokrajowym, współpracując z poszczególnymi stanami i społecznościami w Stanach Zjednoczonych. Odpowiada za budowanie infrastruktury dla bezpiecznych i wspierających zdrowie szkół. Zarządza grantami koncentrującymi się na umiejętnościach związanych ze zdrowiem psychicznym na poziomie miast, w tym takimi, które angażują mieszkańców w budowanie odporności po traumie społecznej. Działa w kilku komitetach Narodowej Akademii Nauki w kluczowych obszarach pracy koncentrującej się na zdrowiu psychicznym, emocjonalnym i behawioralnym dzieci. Jest certyfikowanym trenerem mindfulness i medytacji. Uczestniczyła w przygotowaniu licznych artykułów i publikacji, w tym np. "Zdrowie publiczne a zdrowie psychiczne dzieci: ramy koncepcyjne" oraz "Encyklopedia profilaktyki i promocji zdrowia" (2014). Uwielbia swoją pracę, poznawanie nowych kultur i idei oraz bycie w ruchu. Szczególnie lubi odwiedzać córkę, która mieszka w Denver Colorado i ma 2-letniego psa, Golden Retrievera, Scouta.
Dr Mark D. Weist jest doktorem psychologii klinicznej, profesorem w Wydziale Psychologii University of South Carolina, USA. Wcześniej przez 19 lat pracował na Wydziale Medycyny University of Maryland School of Medicine (UMSM), gdzie pomagał założyć i kierował Centrum Zdrowia Psychicznego (http://csmh.umaryland.edu), jednego z dwóch wiodących w Stanach Zjednoczonych ośrodków rozwoju polityki i programów szkolnych w zakresie wspierania zdrowia psychicznego (SMH). Prowadził szereg federalnych grantów badawczych, doradzał krajowym komitetom zajmującym się badaniami i polityką, prezentował swoje ekspertyzy dla Kongresu i Prezydenckiej Komisji ds. Zdrowia Psychicznego. Jest współzałożycielem School Mental Health International Leadership Exchange. Dr Weist zredagował dziesięć książek, opublikował i szeroko zaprezentował wiele artykułów dziedzinie SMH oraz w obszarach pozytywnego wsparcia zachowania, traumy, przemocy młodzieżowej, profilaktyki opartej na dowodach naukowych i terapii poznawczo-behawioralnej.
Dr hab.Krzysztof A. Wojcieszek, biolog molekularny, filozof, pedagog, profesor Pedagogium Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. Jest twórcą wielu szeroko stosowanych programów profilaktycznych dla młodzieży i dorosłych (między innymi: „Noe”, „Debata”, „Korekta”, „Smak życia czyli debata o dopalaczach”, „ARS czyli jak dbać o miłość”), badaczem i praktykiem, autorem wielu artykułów i książek poświęconych profilaktyce, ekspertem wielu instytucji rządowych i pozarządowych, członkiem Zespołu ds. Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski, byłym prezesem Europejskiego Towarzystwa Badań nad Profilaktyką (EUSPR), byłym dyrektorem CMPPP MEN, autorem projektu Narodowego Programu Trzeźwości (2018). Osobiście szkolił i przygotował do pracy profilaktycznej około 5 tysięcy adeptów w okresie 25 lat. Corocznie prowadzi wiele spotkań profilaktycznych, uczestnik kilkuset konferencji, seminariów i warsztatów profilaktycznych.
